Rosiczka długolistna Drosera anglica Huds.
Rosiczkowate (Droseraceae)
Mięsożerna bylina z kwiatonośną, prosto wzniesioną, cienką łodygą wysokości zwykle do 20 cm, około dwóch razy dłuższą od skośnie ku górze wzniesionych liści. Liście w różyczce; blaszki wąskołopatkowate, długości 1-3(4) cm i szerokości 3–5 mm, klinowato zwężające się w długi (5–10 cm) ogonek, pokryte na brzegach i z wierzchu długimi, trzoneczkowatymi gruczołkami, od spodu zielone; przylistki zrośnięte z ogonkiem. Kwiaty obupłciowe, w pozornych gronach, jak u gatunku poprzedniego. Owocem jest jajowata torebka długości 5– 6 mm, u góry nieco rozszerzona i dłuższa od otaczających ją działek kielicha.
Kwitnienie: VI-VIII.
Występowanie w Polsce i siedlisko: na niżu w rozproszonych stanowiskach, rzadziej w niższych położeniach górskich. Osiąga w Polsce południową granicę zwartego zasięgu. Głównie torfowiska przejściowe. Gatunek charakterystyczny rzędu Scheuchzerietalia palustris.
Uwaga! Gatunek objęty ochroną ścisłą.
