Wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum L.
Ciborowate (Cyperaceae)
Bylina kępowa, o walcowatej, prostej, w górze trójkanciastej łodydze, wysokości 2060 cm. Liście odziomkowe i dolne o blaszce wąskiej, na górnej stronie rynienkowate, na dolnej ostrogrzbieciste, trochę krótsze od łodygi. Liście łodygowe o pochwach rozdętych, krótkie, dwa najwyższe pozbawione blaszki; dolne pochwy liściowe jasnobrunatne, górne zwykle purpurowe. Kwiaty obupłciowe, w kątach podłużnie lancetowatych, długo zaostrzonych, srebrzystosiwych, błoniastych przysadek, zebrane w szczytowy jajowaty kłos długości 1-2 cm, bez liściowatej podsadki. Okwiato żony z licznych prostych, gładkich, nitkowa tych włosków, przekształcajacych się po pita kwitnięciu w długi, Śnieżnobiały puch. Pręciki trzy. Słupek o trzech znamionach. Owocostan jest złożony z drobnych, odwrotnie jajowa tych orzeszków.
Kwitnienie: III-IV.
Występowanie w Polsce i siedlisko: pospolicie na obszarze całego kraju. Torfowiska wysokie i przejściowe, często wśród darni torfowców, Gatunek charakterystyczny rzędu Sphagnetalia magellanici.
