Rukiew wodna Nasturtium officinale R. Br.
Kapustowate (Brassicaceae)
Bylina o łodydze dętej, kanciastej, dołem pokładającej się, wysokości 30–90 cm i grubości 2-10 mm. Liście nieparzysto pierzaste, długości 5-15 cm, dolne o trzech, górne o 3–7 parach listków; listki boczne siedzące, eliptyczne lub lancetowate, o falistych brzegach lub nieregularnie, tępo karbowano-piłkowane, zwiększające się ku szczytowi liścia; listek szczytowy na ogonku, okrągławy, tępo ząbkowany lub 3(5)-klapowy, wyraźnie większy od bocznych. Kwiaty obupłciowe, zebrane w grona na szczytach pędów. Działek kielicha i płatków korony po cztery; działki zielonkawe, lancetowate, długości 2–3 mm; płatki białe, czasem liliowo nabiegłe, okrągławe, długości 3–5 mm. Pręcików sześć, o żółtych pylnikach. Słupek jeden, jednokomorowy, zbudowany z dwóch owocolistków. Owocami są podłużne, równowąskie łuszczyny długości około 15 mm i szerokości 2–2,5 mm, umieszczone na szypułkach długości owoców lub nieco krótszych.
Kwitnienie: VI-IX.
Występowanie w Polsce i siedlisko: dość rzadko, głównie w północnej i zachodniej części niżu oraz rzadziej w górach. Osiąga w Polsce wschodnią granicę zasięgu. Brzegi wód, zwłaszcza płynących (potoki, rzeki), rowy, starorzecza. Rośnie w niewielkich skupieniach, najczęściej w miejscach okresowo zalewanych, czasem też w płytkiej wodzie na głębokości od kilkunastu do kilkudziesięciu centymetrów. Gatunek charakterystyczny zespołu Nasturtietum officinalis.
Uwaga! Roślina objęta ochroną częściową.
