Chamedafne północna Chamaedaphne calyculata (L.) Moench
Wrzosowate (Ericaceae)
Zimozielony, słabo rozgałęziony krzew wysokości 0,3-1 m, o gałązkach wzniesionych ku górze. Liście krótkoogonkowe, skórzaste, eliptyczne lub podługowate, długości 1,54(5) cm i szerokości 0,5-1,5 cm, nieco podwinięte, brzegiem drobniutko ząbkowane, zaostrzone lub zaokrąglone, z obu stron zielone, od spodu z tarczowatymi, jasnymi włoskami. Kwiaty obupłciowe, na krótkich (około 2 mm) szypułkach, wyrastają w kątach liści na szczytowych częściach gałązek, tworząc jednostronne grona długości 4-12 cm. Działek kielicha i płatków korony po pięć; działki wolne, trójkątnie lancetowate, długości 2–3 mm; płatki zrośnięte, korona biała, beczułkowata, długości 5-7 mm, pięcioznakowa, ząbki odgięte na zewnątrz. Pręcików dziesięć. Słupek o szyjce tak długiej jak pręciki i drobnym, główkowatym znamieniu. Owocem jest kulista torebka o średnicy kilku milimetrów, zachowująca zeschniętą szyjkę słupka.
Kwitnienie: IV.
Występowanie w Polsce i siedlisko: bardzo rzadko na niżu, pojedyncze stanowiska na Pojezierzu Pomorskim i Mazurskim oraz na Nizinie Mazowiecko-Podlaskiej. Przez Polskę przebiega południowo-zachodnia granica europejskiej części zasięgu tego gatunku. Torfowiska wysokie, głównie nieleśne. Rośnie najlepiej na miejscach otwartych, gdzie może tworzyć większe skupienia. Gatunek charakterystyczny związku Oxycocco-Empetrion hermaphroditi.
Uwaga! Gatunek objęty ochroną ścisłą.
