Płonnik cienki Polytrichum strictum Menzies ex Brid.
Płonnikowate (Polytrichaceae)
Mech o wzniesionej, sztywnej, u dołu białawej łodyżce wysokości do 30 cm, pokrytej białymi chwytnikami, tworzący ciemnozielone, później brunatniejące darnie. Liście pochwiasto lancetowate, długości do 6 mm. z ostrym brunatnym kończykiem i żółtawa pochwiastą nasadą, w stanie suchym przylegające do łodyżki, wilgotne odstają ku górze. Puszka prosta lub skierowana w bok, sześcienna, długości około 3 mm, czerwono żółta, osadzona jest na szczecince (secie) długości 6–10 cm. Czepek z żółtobrązowymi włoskami.
Zarodnikowanie: VI-VII.
Występowanie w Polsce i siedlisko: pospolicie na obszarze całego kraju. Torfowiska wysokie i przejściowe, szczególnie często bory bagienne. Gatunek charakterystyczny rzędu Sphagnetalia magellanici.
Uwaga! Gatunek podlega ochronie częściowej.
