Lobelia jeziorna Lobelia dortmanna L.
Dzwonkowate (Campanulaceae), dawniej: lobeliowate (Lobeliaceae)
Bylina o prosto wzniesionej łodydze, wysokości do 0,7 m, z podwodnymi rozetkami liści. Liście rozetek równowąskie, długości do kilku centymetrów i szerokości do 5 mm, grubawe, na szczycie tępo zaokrąglone i odgięte. Liście zanurzonej części łodygi nieliczne, drobne, łuskowate. Kwiaty obupłciowe, białe, białoniebieskie, zebrane w luźny, groniasty kwiatostan i osadzone pojedynczo w kątach łuskowatych przysadek, na szypułkach długości do 2 cm. Korona zróżnicowana na rurkę długości do 8 mm i pięć nierównych latek. Działki kielicha drobne, trójkątne, długości do 2 mm, wzniesione. Pręciki zrośnięte w rurkę. Słupek o dwułatkowym znamieniu. Owocem jest torebka o długości około 2 cm.
Kwitnienie: VI-VIII.
Występowanie w Polsce i siedlisko: tylko na Pojezierzu Pomorskim w jeziorach lobeliowych. Osiąga w Polsce południowo-wschodnią granicę zasięgu. Wody czyste, ubogie w wapń (miękkie) i składniki pokarmowe oraz płytkie (do 1 m głębokości), o podłożach mineralnych - piaszczystych. Gatunek charakterystyczny zespołu Isoëto-Lobelietum lub według ostatnio proponowanego ujęcia - Lobelietum dortmannae. Gatunek zagrożony wyginięciem ze względu na zmiany w zlewniach jezior lobeliowych, dewastację obrzeży jezior i procesy przeżyźnienia i/lub wzbogacenia w substancje humusowe (eutrofizacja, humizacja).
Uwaga! Roślina objęta ochroną ścisłą.
