Bobrek trójlistkowy Menyanthes trifoliata L.
Bobrkowate (Menyanthaceae)
Bylina o grubym, pełzającym kłączu, z nieulistnioną, wzniesioną łodygą kwiatonośną wysokości 15–35 cm. Liście tylko odziomkowe, trójlistkowe, długoogonkowe, długości 20-40 cm razem z ogonkiem mającym 720 cm, pochwiaste; listki podługowato odwrotnie jajowate, długości 4-7 cm i szerokości 3–5 cm. Kwiaty promieniste, obupłciowe, na krótkich szypułkach, w kątach małych, jajowatych przysadek, zebrane w dość gęste grono. Działek kielicha i płatków korony po pięć; kielich lejkowato dzwonkowaty, długości 2– 3 mm, z jajowato lancetowatymi, tępymi ząbkami; korona biała lub różowawa, długości 10-14 mm, o pięciu płatkach do połowy zrośniętych, lancetowatych, ostrych, po stronie wewnętrznej pokrytych długimi, soczystymi włoskami. Pręcików pięć, z fioletowymi pylnikami. Słupek o dwudzielnym znamieniu. Owocem jest okrągława lub jajowata torebka długości 7–13 mm.
Kwitnienie: V.
Występowanie w Polsce i siedlisko: pospolicie w całym kraju. Torfowiska, głównie kwaśne torfowiska przejściowe, obrzeża torfowisk wysokich, także kwaśne młaki niskoturzycowe. Często na brzegu śródtorfowiskowych jeziorek oraz w zarastających bezodpływowych zbiornikach astatycznych, gdzie tworzy zwarte fitocenozy i doprowadza do powstawania pływającego pła. Gatunek charakterystyczny związku Caricion lasiocarpae. Przez niektórych fitosocjologów M. trifoliata jest traktowany jako gatunek charakterystyczny osobnego zespołu - Menyanthetum trifoliatae.
Uwaga! Roślina objęta ochroną częściową.
